Prototype

Bunca zaman, filmlerdeki ve çizgi romanlardaki süper güçlü
karakterlere özenip durduk. Crow damdan dama atlarken Spider-Man duvara
tırmanırken, Superman uçarken, Carnage ve Venom ise şekilden şekle
girerken hep imrendik. Bu tarz güçlere sahip olmak hayatı çok farklı bir
hale getirirdi. Bir de oyun dünyasındaki müthiş güçleri olan süper
kötüler yok mu? Onla bizi daha da sinir ediyordu. Biz kahramanlığımız,
cesaretimiz ve hatırı sayılır bir cephanelikle o son bölüm
yaratıklarıyla dövüşmek için ter dökerken. O yaratıklar kollarını bıçağa
ve silaha dönüştürüp bizi 15-20 metre uzaklıktan öldürüyorlardı. Çok
sinirlendik bu bölüm sonu yaratıklarına, özellikle virüs yiyip süper
insan özelliklerine sahip olanlar daha da deli etti bizi. Yeri geldi
küfür ettik, yeri geldi, pes edip oyunu bıraktık. Çok canımızı yaktı o
yaratıklar. Ama oyun dünyasında bir şeyler değişti. Artık orta çağdan
kalma doğruluk yolunda savaşan saf kahramanlar değiliz. Bir oyun rolleri
değiştirdi. Artık madalyonun öteki yüzündeyiz. Prototype adlı oyun
kişileri, yaratıcı bir şekilde harmanlayıp bize oyun dünyasının farklı
yönlerini tanıştırıyor. Çünkü artık, düşmanlara kan kusturan yaratık
biziz. Radical Entertainment ve Activision ortaklığıyla ortaya çıkan
Prototype ilke önce yayınladıkları ilginç ekran görüntüleri ve pek bir
şey anlatmayan videolarla dikkat çekti. Biraz farklı bir reklam
kampanyası yürüten dağıtıcı Activision bu oyun için çok iddialı
konuşuyordu. Oyunun tam bir devrim olacağını ve oynayanların
unutamayacağı anlar geçireceğini söylemişlerdi. Dürüst olmak gerekirse
dedikleri bir nebze doğru olmuş. Prototype konusunu öğrendin mi tüm
gizemi ortadan kalkan ve yüze 50 etkileyiciliğini kaybeden bir oyun.
Popüler bir örnek vermek gerekirse Lost gibi. Klasik bir "Bruce Willis
aslında ölüymüş" aslında ölüymüş sendromu yaşatmak istemiyorum. O yüzden
bu sefer hikayeyi uzun uzun anlatamayacağım. Prototype'ın hikayesi
biraz Resident Evil, biraz X-Files biraz da Hulk çizgi romanlarının
karışımı olmuş. Yapımcı firma daha önce zaten aksiyonlarıyla göz
dolduran iki tane Hulk oyunu yapmıştı. Zamanlarına göre iyi oyunlardı. O
yüzden bu Hulk sosu beklenmedik bir şey değil. Oyundaki ana
karakterimizin adı Alex Mercer ya da ordunun onu aradığı adıyla Zeus.
Hangisini beğenirseniz onu kullanın artık. Kendisi şimdiye kadar
yaratılmış en müthiş silahlardan birisi. Bunun nedeni zaten, birçok
karakterin birleşimi olması. Daha önce oyun dünyasında, süper güçlü
karakter çok gördük. Ama Alex Mercer onlardan çok daha fazlası. Oyun
bizi akıl almaz gizli bir devlet komplosunun içine sokuyor. Tamam klişe
ama hala akıl almaz�

"Benim adım Alex Mercer, tüm bunların
sorumlusu benim. Bana katil dediler, bir canavar ve terörist. Ben
bunların hepsiyim�

Herşey 1969 yılında İdoha'nın Hope
kasabasında başladı. Adının tam zıttı bir şekilde bu şehirde tüm
umutları öldürülecek gizli bir deney yapıldı. Yıllardır devletle çalışan
GENTEK şirketi ve Blackwatch özel ordusu bu kabada yaratıkları
tehlikeli bir genetik virüsü denediler. Virüs insanların genlerini
mutasyona uğratıp onları birer akılsız zombi canavar karışımı
yaratıklara çeviriyordu. Hope Idoha kontrolden çıkmıştı virüs herkesi
dönüştürürken tek kişi bundan kurtuldu. Elizabeth Green adlı bu genç
hipi kız başına geleceklerden habersizdi. Virüse tamamıyla direnmişti.
Vücudunda hiçbir değişiklik yoktu. Genleri ise virüsü kabul edip onlarla
ortak yaşam oluşturmuştu. Green dışında kontrolden çıkan Hope kasabası
gizli bir operasyon sonucu Nükleer bombayla haritadan silindi. Devler bu
gizli operasyonu ört pas etti ancak Blacklight adı verilen virüs
yaşamaya devam etti. GENTEK'te çalışan birçok bilim adamı gibi Alex
Mercer virüsle ilgili araştırmalar yapıyordu. Oyunun içinde zamanla
öğreneceğimiz nedenlerden dolayı, Mercer virüsden etkilendi ve Zeus kod
adlı müthiş silah haline geldi�br>



Klişe
bir konu ama yaratıcı özellikler

Oyuna müthiş bir giriş
videosuyla başlıyoruz. İzlediğim en iyi videolardan birisiydi
diyebilirim. Oyunda yapılabilecek her şeyi özetliyor bu video. Ağzımız
açık izliyoruz. Video bittikten sonra Blackmail virüsüyle etkilenmiş New
York şehrini görüyoruz. Şehrin yüzde 60'ı salgından etkilenmiş. Her yer
kargaşa içerisinde. Bu aslında oyunun ortası oluyor. Alex hemen her
gücüne sahip. Oyun bu güçleri bize kullandırıp ağzımıza bir parmak bal
çalıyor. Biraz etrafı dağıttıktan sonra, her şeyin en başına dönüyoruz.
Bu sefer bir morgdayız. İki doktor sedyede yatan ceset üzerine
konuşuyorlar. Adının Alex Mercer olduğunu söylüyorlar. Bu konuşma devam
ederken ceset kalkıyor ve oradan kaçıyor. Ancak Alex hiçbir şey
hatırlamadığını fark ediyor. Çok geçmeden yeni yeteneklerini keşfetmiş
oluyor. Oyunun en farklı yönlerinden birisi de bu. Alex'in hafızasını
yitirmiş olması klişe ama onu geri kazanma yolumuz çok yaratıcı. Alex'in
vücudunu kaplayan virüs ona müthiş güçler veriyor. Bunlardan birisi de
öldürdüğümüz insanların hafızlarını görmek. Zeus düşmanlarını emip
tüketebiliyor. Bu mecazi anlamda değil cidden onları emiyor, hem onların
yeteneklerini hem de hafızalarını kazanıyoruz. Hafıza kazanında çıkan
kısa videolarla hikayeyi yavaş yavaş öğreniyoruz. Ancak bu videoların
bazılarında rahatsız edici görüntüler var. Videoların yarısı gerçek
insan görüntüleriyle hazırlanmış. Bunlar sonra oyunun görüntüleriyle
birleştirilmiş ve ortaya ilginç bir ortam çıkmış. Ayrıca Alex'in
beynindeki hafıza yollarını gördüğümüz özel bir menüye sahibiz. Buraya
girdiğimiz zaman, videoları düzgün bir sıraya koyup tekrar
izleyebiliyoruz. Alex bir kız kardeşi olduğunu fark ediyor onun yanına
gidiyor böylece hikaye de başlamış oluyor. Prototype�n oyun mantığı dev
bir şehir haritası içinde dolaşıp istediğini yapmak. Kısacası olayı GTA 3
ve 4 tarzında. Alex bir süre sonra güçlerinin varlığını fark ediyor.
Böylece oynanışta yavaş yavaş değişmeye başlıyor. Daha önce çok süper
kahraman oyunu oynadık. Şehirler de dolaştık altını üstüne getirdik. Ama
hiç bu kadar serbest ve ölümcül değildik. Zeus duvarlar da yürüyor,
binadan binaya atlıyor, koca arabaları sanki gazete kağıdı gibi
fırlatıyor�


İlk kez duvarda yürüdüğüm zaman aldığım zevki anlatamam bu ancak
yaşanabilir. Üstelik bunu öyle gerçekçi bir şekilde yapmışlar ki, hiç de
oyunda gibi hissetmiyorsunuz. Zeus'un vücudundaki virüs onu Venom'a
benzer bir hale getiriyor. Güçlerimizi kullanırken etrafımızda siyah bir
çeşit zift oluşuyor. Alex Terminator 2'deki T -1000 gibi vücudunu
çeşitli silahlara dönüştürebiliyor. Bu konuda ilk aldığımız güç
pençeler. Bir anda Wolverine'e dönüyoruz. İnsanları ikiye bölüyor ve
parçalayabiliyoruz. Bir binanın tepesinden aşağıya atlıyoruz ve yerde
ufak çapta bir delik açıyoruz. Gürültüyü gören insanlar ilk başta ne
olduğunu anlamadan bize bakıyorlar. Ancak hikaye ilerleyip de virüs
yayıldıkça insanlar bizi görünce kaçmaya ve korkmaya başlayacak. Her ne
kadar kılıf uydurmuş olsalar da oyunun başlarında çok garip geliyor bu
durum. Bir den duvara atlayıp tırmanıyorsunuz, gökdelenin tepesinden
düşüyorsunuz adamlar sadece "abi iyi misin?" diye soruyor. Binadan
binaya atlarken aşağıya düşüyorsun, oradan birisi "dikkat et kendine"
diyor. Başlarda bu gerçekçiliği bozmuş. Hadi süper kahraman oyunlarında
bu o kadar dikkat çekici olmuyor. Ne de olsa elini sallasan süper
kahramana çarpan bir ortam. Her gün görüyorsun, bari biraz daha tepki
verselerdi. Zeus'un Hulk'u andıran sorunları var. Bir bilim adamıyken,
süper güçlü bir hale gelmiş. Ordu ise onu yakalayıp silah haline
getirmek istiyor. Peşimiz de General Randall adlı psikopat bir general
var. Tüm New York şehri karantinaya alınıyor ve askerlerin öncellikli
hedefi biziz. Hulk'daki General Ross ve Bruce Banner olayı
tekrarlanıyor�

Eskiden şehir de yaşamak sorundu

�u
akşam bana bunu yapan son kişi de ölecek.
�unu başarabileceğine emin
misin?
-Ben bu iş için yaratıldım�br>
Alex Mercer

New
York şehri dünyanın en kalabalık ve büyük şehirlerinden birisidir.
Ancak bu şehir artık asla eskisi gibi olmayacak. Yapımcıların aklına
gelen fikir bu şehirde, üstün güçleri olan bir adam olarak dolaşmak, her
şeyi dağıtmak etrafın altını üstüne getirmek. Fragmanlarında bunu
görmüştük. Oyunun giriş demosunda da bunlar vardı. Açıkçası bir satış
taktiği olarak fragmanlarda oyunun özelliklerin abartılmasına alıştım.
Ancak çok az oyunda fragmanda gördüğümüz her şeyi ve hatta daha
fazlasını birebir yapabiliyoruz. Oyunun temelindeki kalabalık bir
şehirde üstün güçlere sahip olma fikri, Prototype'da sonuna kadar
yansıtılmış. Şehir gerçekten yaşıyor, insanlar dolaşıyorlar, trafik
sıkışıyor. Bir şehirde görebileceğiniz ve canınızı sıkacak her şey var.
Aşağı yukarı bir yıl önce Hulk filminin oyunu çıkmıştı. Bu oyunda tek
iyi şey yine bu şekilde bir şehirde istediğiniz gibi dolaşmak, binadan
binaya atlamak ve etrafı parçalamaktı. Ancak Prototype bu duyguyu doruğa
ulaştırmış. Şehir hayatına uyuz olup da etrafı yıkmak isteyenler için
oyun Nirvana olmuş. Baştaki eğitim bölümünde, süper güçlerin neler
yapabileceği çok iyi anlatılmış. Oyunun başında geçireceğiniz ilk birkaç
saat hayatınızdaki en büyük zevk olacak. Prototype'da bir seviye atlama
sistemi var. Öldürdüğümüz herkes bize belirli bir tecrübe puanı
veriyor. Ancak oyunun garip kısmı, hayatımızda tecrübe puanlarına bağlı.
Öldürdüğümüz düşmanlardan kırmızı bir çeşit orb çıkıyor. Bu oyunun
gerçekliğini biraz baltalasa da onları toplamak zorundayız. Yeterince
tecrübe puanı alınca, çok geniş bir menüden kendimize yeni güçler
seçiyoruz. İlk başlarda Core yazan güçleri seçmenizi tavsiye ederim.
Çünkü bunlar ana güçler. 3-4 görevi bitirdikten sonra Alex tüm güçlerine
sahip olmuş oluyor. Bundan sonra bize kalan bol bol tecrübe puanı alıp
onu daha da geliştirmeye çalışmak. Sonuçta Zeus en üst gücüne ulaştığı
zaman şehir bizim için oyuncak oluyor�br>



Alex
ellerini pençeye, tek kolunu dev bıçağa ya da kırbaca, kollarını ise
Hulk'u andıran dev kaslı kollara dönüştürebiliyor. Bunların her birini
upgrade etmek mümkün. Bu silahlarımız daha ölümcül oluyor. Aksiyon ve
özgürlük oyunun temelini oluşturuyor. Yapabileceklerimiz hayal gücümüzle
sınırlı. Bir örnek vermek gerekirse, peşimizde helikopter ve ordu mu
var. Sokaktaki insanları labut gibi devirerek hızlıca koşun, bir binanın
tepesine zıplayın oradan devam edin binada koşmaya. Helikopterle aynı
hizaya gelince, kolunuzu bıçağa çevirip helikopterin üzerine atlayın.
Daha sonra helikopteri havada biçin. Aşağıya düşün onunla. Kolunuzu
Hulk'dan esinlemiş kaslı hale getirin. Helikopter enkazını alıp,
karşınızdaki tanklara fırlatın. Sorun kalmasın. Böyle bir sahneyi
aksiyon filmlerinde bile zor görürüz. Oyunda GTA'daki gibi bir kırmızı
alarm durumu var. Ancak bunun için sadece askerleri öldürmeniz lazım.
Zombileri ve insanları öldürünce asker pek sallamıyor. Anlayacağınız pek
bir benciller. Bu kaslı kollar ve dev bıçak sayesinde, koskoca tankları
oyuncak gibi parçalayabiliyoruz. Benim favori silahım ise kırbaç oldu.
Oyuna en renk katan silah olmuş. Kırbaç sayesinde, 50-60 metre
uzağımızdaki insanları bile parçalayabiliyoruz. En güzeli ise uzaktaki
eşyaları insanları ve araçları kendimize çekebiliyoruz. Peki, bu ne işe
mi yarıyor? Onu da birazdan anlatacağım. Alex yaşamak ve XP almak için
insanları tüketmek (consume) zorunda. Bunu şu şekilde yapıyoruz herhangi
bir zombi ya da insanı yakalıyoruz. Daha sonra farenin sol tuşuna
basıyoruz ve her silah için 3-4 tane farklı öldürme yöntemiyle insanları
tüketiyoruz. Buradaki animasyon çok etkileyici olmuş. Şu yazımın üst
kısımlarında bahsettiğim Venom olayını en iyi burada anlıyoruz. Zeus'un
vücudundan siyah kollar çıkıyor insanı alıp tüketiyor. Böylece XP ve
hakkımız doluyor. Ayrıca tükettiğimiz insanların kılığına girebiliyoruz.
Oyundaki en yaratıcı özelliklerden birisi bu olmuş. Düşmandan kaçmak
için bol bol kullanılması gereken bir güç bu. Özellikle dövüşler
sırasında bunu çokça yapmanız lazım. Çünkü oyunun şöyle bir mantığı var.
Biz ne kadar güçlenirsek düşman da daha çok güçleniyor. Mesela
upgareden önce iki helikopterle mi geliyorlar. Bu sayı upgaredden sonra
üç ve dörde çıkıyor. Ancak Alex bunlara karşı savunmasız değil. İki tane
kalkanı da var. Birincisi oyunun yarısına kadar kullandığımız Zeus'un
vücudundaki virüsün ortaya çıkarttığı dev bir şövalye kalkanı. Diğeri
ise oyuna görsel olarak zevk veren bir vücut zırhı olmuş. Zeus'un tüm
vücudu zırhla kaplanıyor ve çok karizmatik bir hal alıyor. Ancak zırh
varken fazla uzağa zıplayamıyoruz, daha hantal bir hal alıyoruz�

Trafik derdine son!

Oyunda Freerun'a benzeyen bir sistem
var. İstediğimiz gibi her binaya ve eşyaya tırmanıyoruz. Ayrıca
binalardan binaya süzülme gücümüzde var. Bu gücü en son seviyeye
getirince, Alex en uygun tabirle uçmaya başlıyor. Ancak ivmesini
kaybedince hemen yere çakılıyor bunu iyi ayarlamak lazım. Yapımcılar
koşma efektini çok gerçekçi yapmışlar. En az Mirror's Edge kadar
etkileyici. Freerun ise Assasin's Creed ile yarışacak halde. Hatta
Assassin deki bazı açı ve kontrol sorunlarını bu oyun çözmüş. Ancak
sisteminde kendi sorunları var tabii. Upgardelerin hepsi bitince bir
süre güce sahip oluyoruz. Gücümüzün zirvesinde olmanın kötü yanıysa,
yine gücün kendisi olmuş. Peki, bu nasıl mı oluyor? Oyuncuyu simülasyon
gibi onlarca tuşla uğraştırmak istemeyen yapımcılar, tek tuş olayına
gitmiş. Bir tuşa basma şeklimiz süremiz ya da çeşitli tuş
kombinasyonları farklı güçleri ortaya çıkartıyor. İşte bu da sorunun
kendisi olmuş. Çünkü dövüş sırasında, hızlıca tuşlara basarken, çok
alakasız güçler ortaya çıkabiliyor. En önemlisi acil bir yerden bir yere
kaçmamız gerekirken, cam ve kapı eşikleri sorun çıkartıyor. Alex
tavanlara tırmanamadığı için takla atıyor burada. Diyelim ki tam
gökdelenin tepsine çıktınız kaçacaksınız, bir anda eşik çıktı. Zeus sağ
olsun bir güzel takla atıyor. Bize düşmana yem ediyor. Assasin's Creed'e
benzeyen kısımlar sadece freerun değil. Alex�n tipinde de bir Altair
özentiliği var. Sanki tek başına bir kahraman değilmiş de AC oynayıp
gaza gelmiş bir insan gibi duruyor. Zeus, kot pantolon deri ceket ve
sivri burun ayakkabı giyen ve anlaşılan modadan pek anlamayan birisi.
Tamam bunları anladım dikkat çekmemek istiyor. Ama kostümdeki kapüşonun
nedenini çözebilmiş değilim. Hiçbir işe yaramadığı gibi, bir çekiciliği
de yok. Yapımcılar, sadece Alex'e saç modellemesi yapmaktan kurtulmuşlar
o kadar. Oyunun yaşayan bir şehre sahip olduğunu daha önce yazmıştım.
Prototype'ın en ilginç özelliği ise yaratıkları müthiş panik havası.
Yıllarca şehre saldıran uzaylı ve dev yaratıkları izledik.
Filmdekilerden bile daha müthiş bir panik havası yaratılmış. İnsanlar
bir birlerini eziyor, arabalar bir birlerine çarpıyorlar. Herkes bir
olay çıktığında kaçmak için uğraşıyor. Alex ne kadar müthiş güçlere de
sahip olsa, yine de bu kadar büyük bir şehirde sadece tabanvay dolaşmak
olmaz. Karakterimiz tank ve helikopterleri çalıp etrafta dolaşabiliyor
ve düşmanların canını okuyabiliyor. Araçların kontrollerini yapımcılar
iyi kotarmışlar. Genelde çoklu araçlı oyunlarda, araç kontrolleri saçma
olurdu. Burada hem araçlar olması gerektiği gibi hareket ediyor hem de
kontroller de sorun yok. Ancak tank ile giderken panik içindeki
insanların, "gel beni ez bir" şeklinde önümüze atlaması çok saçma
olmuş�br>



Her
dev haritalı oyunda olduğu gibi Prototype'da da çeşitli yan görevler
var. Bu tarz oyunların en büyük eksikliği yan görevlerin kendini tekrar
etmesiydi. Yani her şey rutinleşiyordu bir süre sonra. Yapımcılar bu
sorunu aşmak için şöyle bir çözüm bulmuşlar. Görevler belirli
kategorilere sahip, en hızlı şekilde bir yere ulaşma, askeri üstte sızma
gibi. Ancak her görevi aldığımızda, bu işi farklı yoldan yapıyoruz.
Mesela bilgi toplamamız mı lazım, birisinde haritada farklı yerlerde
olan adamları yakalayıp tüketmemiz lazım. Diğerinde, askeri üstse sızım
oradaki insanları tüketip bilgileri almamız lazım. Hızlı ulaşmada ise,
birinde binaya hızlıca çıkmamız lazımken, diğerinde ise binadan binaya
hızlıca atlıyoruz. Türevi oyunlara göre bir artı özellik olmuş bu. Ancak
yine de kendi rutinine sahip. Oyunun haritasına baktığımız zaman, mavi
ve kırmızı bölgeler göreceğiz. Mavi bölgeler askerlere ait, kırmızılar
ise salgının olduğu yerler. Giderek bu iki yerde büyüyor. Askeri
bölgelere sızıp, önemli insanları tüketip güçlerimizi artırabiliyoruz.
Alex kendi silah olduğu gibi askerlerinde silahlarını kullanabiliyor.
Ancak bunların daha etkili olması için, önemli askerleri tüketmek lazım.
Böylece araç kullanımı ve silah kullanımı daha önemli hale geliyor.
İşimiz bittikten sonra ise bu üstleri yok etmemiz gerekiyor. Bu
eğlenceli olduğu kadar da zor bir iş olmuş. Resmen koca bir orduyla
çarpışıyoruz. Ancak üstte yok edince, askerlerin gücü azalıyor. Biz ise
hatırı sayılır bir tecrübe puanı kazanıyoruz. Gelelim oyunun teknik
özelliklerine. Grafik olarak Prototype öyle çok müthiş değil. Ancak
sıradan bir oyunda sayılmaz. En çok uğraşılan şey patlama efektleri ve
parçalanan cesetler olmuş. Şöyle bir sorun da var, oyunun en düşük
grafikleri 6-7 sene önceki oyunlar gibi. Tüm grafik ayaları en yükseğe
getirilirse daha bir göze hoş geliyor. Ayrıca bazı oyuncularda, düşük
ayalar sorun çıkartırken yüksek ayalarda çok rahat bir oynanışla
karşılaşmışlar. O yüzden şansınızı deneyin. Sesler ise 7+1 şeklinde
kaydedilmiş halde. Ancak ben de nedense sesler çok kısık çıktı. Müzikler
her ne kadar bazen yetersiz kalsa da genel olarak aksiyona uygun ve
insanı bu konuda teşvik ediyor. Son söz olarak Prototype yazın en iyi
aksiyon oyunu. Yılın ise en iyi oyunlardan birisi. Ancak başta vaat
ettikleri gibi büyük bir devrim yapmadılar. Tabii ki kendi içlerinde
birçok ufak devrim yapmışlar. Ancak günümüz oyuncusunun beklentileri çok
yüksek. Aksiyon seven sevmeyen herkesin bu oyunu tecrübe etmesi lazım.
Özellikle dövüş sahnelerinde yer yer giren yavaş çekimlerle oyun
filmlere taş çıkartacak halde. Büyük şehirde yaşayan herkes stres atıp,
şehrin dertlerinden kurtulmak için bu oyunu denemeli.