Nihayet beklenen büyük gün geldi ve Modern Warfare 2 piyasaya
sürüldü. Sürülür sürülmezde oyun piyasasında ne kadar rekor varsa
hepsini kırdı geçirdi. Zaten Activision ve İnfinity Ward’ın bu oyundan
beklentileri çok fazlaydı. Ama onlar bile bu kadarını hayal etmemiş
olabilirler. Call of Duty serisi ilk oyunundan bu yana zaten marka
olmayı başarmış bir yapımdı. Ve seri, Modern Warfare 2 ile birlikte bu
şöhretlerini zirveye ulaştırdı. Peki, MF2’yi bu kadar özel kılan şey
neydi? Aslında bu sorunun cevabı biraz uzun. Neresinden bakarsanız
bakın MF2 gerçekten kaliteli bir yapım. Oyunun hikâyesine bakıyorsunuz,
muazzam. Grafiklerine bakıyorsunuz, gayet başarılı. Seslendirmelerine,
atmosferine, müziklerine falan bakıyorsunuz hepsi birbiriyle uyumlu.
Yani ortada gerçekten bir hayli emek olduğu ortaya çıkıyor. Sonuç
olaraktan bu kadar emeğin karşılığı görüldüğü üzere boş kalmıyor ve MF2
çıktığı ilk gün Amerika ve İngiltere’de toplam 5 milyon kopya satıyor.
Oyuncular, yani bizler kaliteli bir yapımın hakkını fazlasıyla
veriyoruz. Bu sadece MF 2 için geçerli bir olay değil. Tüm kaliteli
yapımlar için bu böyledir. Neyse konumuzu daha da fazla dağıtmadan
artık Modern Warfare 2 oyunumuzu incelemeye başlayalım.
Modern Savaş Kaldığı Yerden Devam Ediyor Modern Warfare 2 hikâye itibari ile ilk oyundan 5 sene sonraki
olayları konu alıyor. İlk oyunun sonunda öldürdüğümüz Zakhaev, Rusya’da
bir kahraman ilan edilmiştir. Hatta birçok şehirde heykelleri dikilmiş,
binalara dev posterleri asılmıştır. Zakhaev’in bu derece popüler
olmasını sağlayan kişi ise, Vladamir Makarov’dur. Makarov, Zakhaev’in
sağ koludur ve onun ölmesiyle birlikte, izlediği aşırı şiddet kar ve
Amerika karşıtı politika onu Rusya’nın başına getirmiştir. Makarov
sadece Amerika ile değil aynı zamanda Avrupa ülkeleri ile de sürekli
sürtüşme halindedir. Bu temel hikâye üzerinden oyunun ana senaryosu
olan Amerika- Rusya savaşı patlak verir.
İşte Modern Warfare 2’nin temel hikâyesini kısaca böyle
özetleyebiliriz. Tabi bu sadece oyunun hikâyesinin giriş kısmı. Gelişme
ve sonuç bölümlerini ise siz oyunda bizzat olayları yaşayarak
öğreniyorsunuz. Yani oyuna girdiğinizde pat diye Amerika- Rusya
savaşının tam ortasına dalmıyorsunuz. Oyunda ağırlıklı olarak Amerikan
askerlerini kontrol ediyoruz. Fakat Amerika’nın can yoldaşı
İngiltere’de bu savaşın içinde. Yani İngiliz ordusuyla da sırt sırta
verip savaştığımız bölümler oluyor. Fakat benim oyunda eleştirmek
istediğim nokta Amerikan’nın kendisini çok iyimser bir ülke olarak
göstermesi. Oyunda Rusya tam bir barbar, sivil, çoluk, çocuk demeden
öldüren taraf, Amerika ise kendi askeri canı pahasına sivil halkı
koruyan onlara zarar vermeden savaşı sürdürmeye çalışan iyi adam
rolünde. Size bunu şöyle örnekleyeyim, oyunun yayınlanan trailer
videolarında hatırlarsanız “”no russian” isminde bir bölüm vardı. Bir
hava alanına giriyorduk ve yüzlerce masum insanı öldürüyorduk. İşte bu
iş yapanlar Ruslar. Gözünü kırpmadan kendi halkını öldürebiliyorlar.
Fakat siz Amerikan askeri olarak oyun içinde yanlışlıkla bir sivili
öldürürseniz göreviniz iptal oluyor ve bölüme yeniden başlıyorsunuz.
Peki, bu gerçekte böylemi? Amerikan askerleri savaş alanında sivillere
böylemi davranıyorlar. Neyse zaten oyunu oynadıysanız, yâda
oynayacaksanız ne demek istediğimi çok iyi anlayacaksınız.
Dünyanın Dört Bir Yanında Savaş Öncelikle şunu belirtmek isterim ki Modern Warfare 2 tek bir
karakter üzerine kurulmuş bir oyun değil. Oyunda 5 farklı karakteri
yönetiyoruz. Aslında Activision’un bunu yapma amacı savaş ambiyansını
oyunculara tam anlamıyla verebilmekmiş, bence bunu da başarmışlar.
Mesela bir görevinizde karlarla dolu bir dağa tırmanırken, bir sonraki
görevinizde kendinizi güneşin altında kavrulurken bulabiliyorsunuz.
Böylece savaşı her koşulda yaşamış oluyorsunuz. MF2’nin hikâyesi
oyuncuya tam olarak adapte edilebilmek için her yola başvurulmuş. Yeri
geliyor karakterinizle Rus biriminin içine sızıyor, yeri geliyor uzay
istasyonundan dünyayı gözlüyorsunuz. İşte oyunun yelpazesi bu kadar
geniş. Dünya yetmiyor, uzaya bile çıkıyoruz.
Modern Warfare 2’de birbirinden farklı birçok cephe mevcut. Yukarıda da
bahsettiğim gibi, karlı dağlardan, kızgın kumlara, Afganistan’dan,
Rusya’ya, Kosova’dan Rio’ya birçok şehirde düşmanlarımızla savaşıyoruz.
Tabi görevlerimiz tak düze bir şekilde al eline silahı savaş şeklinde
olmuyor. Yeri geliyor Splinter Cell gibi düşmanın hatlarına gizlice
sızıp bir yerlere bombalar yerleştiriyoruz, yeri geliyor tankın
tepesindeki taramalı tüfeğin başına geçip savaşan arkadaşlarımızı
koruyoruz. İnfinity Ward, Modern Warfare 2’de elinden geldiğince
oyuncuları sıkmamaya çalışmış. Doğal olarak bütün oyun boyunca elimize
tüfeği alıp düşmanlarımızı öldürmek bir noktadan sonra monotonlaşır ve
canımızı sıkabilirdi. Fakat sağ olsun yapımcılar bu konuda bir hayli
hassas davranmışlar. Mesela bir yeri basıyorsunuz ardından kaçmanız
gerekiyor ve size bir kar kızağı sunuluyor. Fps oyununda kar kızağının
işi ne? Değil mi? Ama var işte ve gayette güzel oluyor. Atlıyorsunuz
motora, başlıyorsunuz kaçmaya. İnfinity Ward arada bu tarz hoş
sürprizler hazırlamış bizlere. Fakat bunlara rağmen oyunun haddinden
fazla kısa olması ise büyük bir handikap. Genelde oyunların ortalama
oynanış süresi 9- 12 saat arasında değişirken MF 2’nin oynanış süresi
ise 4- 6 saat arasında. Eğer çok iyi bir oyuncuysanız oyunu 4 saat
civarında bir sürede bitirebilirsiniz. Tabi ki en kolay modda oynamak
şartıyla. Eğer oyunun zorluk seviyesini arttırırsanız oyunu çok daha
uzun bir sürede bitirebilirsiniz ama devamlı ölüp aynı yeri oynamakta
bir yerden sonra canınızı sıkacaktır. Çünkü zorluk seviyesini
arttırdığınızda düşmanlarınız sizi daha çabuk görmeye başlıyor. Belki
grup halindeki çatışmalarda zorlanmazsınız fakat tek başınıza
gittiğiniz ve gizlilik gerektiren görevlerde, aynı bölümü defalarca en
başından oynamak zorunda kalabilirsiniz.
Dikkat! Sivil Katliamı Oyuna girdiğinizde klasik olarak ilk oyunda olduğu gibi size
göreviniz hakkında bilgiler veriliyor ve göreve başlıyorsunuz. Görev
bittikten sonra ise, aynı şekilde başka bir brifing veriliyor ve diğer
göreve başlıyorsunuz. Fakat bazı bölümlere başlamadan önce ekrana bir
uyarı yazısı geliyor ve isterseniz bu görevi oynamadan geçebilirsiniz
diyor. Bunun sebebi ise bölümün içindeki ırk ayrımı ve sivil katliamı.
Doğal olarak Rus’lar birer canavar gibi gösteriliyor. Tahmin ediyorum
ki MF2 ile aradaki ipler biraz daha gerilebilir. Tabi ki bizi
ilgilendiren oyun kısmı diyerek bu uyarıyı görmezden gelip bölüme
giriyoruz. Sonrası ise size kalmış bir şey ama belirttiğim gibi bu
bölümü oynamadan da geçebiliyorsunuz. Yani senaryoda bir değişiklik
olmuyor. Eğer oynamadan geçerseniz görev sonunda verilen bilgilendirme
size yine veriliyor ve neler olduğu anlatılıyor. Tabi bunları duyduktan
sonra dönüp geriye o bölümü oynama imkânınız oluyor. Yani bu bir defa
verildi mi asla dönüşü olmayan bir karar değil. Ama benim görüşümü
sorarsanız bu bölümleri atlamayın derim. Çünkü bu uyarıyı aldığınız
bölümler genelde kilit bölümler oluyor. Özellikle bu uyarıyla ilk
karşılaştığınız bölüm Amerika- Rusya savaşının nasıl patlak verdiği
anlamamıza yardımcı oluyor. Tabi bu bölümleri sizlere spoiler vermemek
ve oynayış zevkinizi baltalamamak için anlatmıyorum. Sadece sizlere bu
bölümleri oynamadan geçmemenizi öneriyorum. Yinede belirttiğim gibi,
karar sizin.
Gerçek Bir Savaş Atmosferi 
Şimdi ise gelelim Modern Warfare 2’nin oynanışına ve oyundaki
atmosferimize. MF2’de yukarıda da bahsettiğim gibi savaş ortamı oyuna
çok iyi adapte edilmiş. Çatışmalarda nereye bakacağınızı
şaşırıyorsunuz. Tam bir yere doğru ateş ederken diğer bir yönden ateş
altına alınıyorsunuz. Hani böyle kafanızı siperden çıkarmamanız gereken
savaşlar olur ya, işte MF2’deki atmosferde aynı bu şekilde işliyor. Bir
yere siper aldığınızda, paldır küldür çıkamıyorsunuz. Doğru zamanı
bekliyorsunuz ve silahınızı çıkartıp etrafınızdakileri öldürüyorsunuz.
Size ufak bir uyarı, sakın ince masa, kapı ve benzeri nesnelerin
arkasında siper almayın. Çünkü düşmanınız burayı taradığı zaman sizde
büyük ölçüde hasar alıyorsunuz. Yaralandığınızda ise tek yapmanız
gereken şey ateş almayacak bir yere geçip iyileşmeyi beklemek. Aslında
İnfinity Ward bu sağlık sistemini de artık değiştirse hiç fena olmaz.
Artık böyle durunca iyileşmek falan biraz saçma kaçıyor. Neyse bu ufak
eleştirimizden sonra oyunumuzu anlatmaya devam edelim.
MF2’de kullanabileceğimiz birçok farklı silah bulunuyor. Ama siz
yinede merminiz bitmediği sürece elinizdeki silahı bırakıp yerde
bulduğunuz silahı almayın. Genelde göreve başladığımızda elimizde
bulunan tüfekler hasar ve kullanım olarak yerde bulabileceğimiz
silahlardan çok daha üstün oluyor. Tabi buda sizin zevkinize kalmış bir
olay, ben keleşi alıp Counter-Strike’taki terörist günlerimi
hatırlayacağım diyorsanız oyunda bol miktarda keleş olduğunu sizlere
söylemek isterim.
Call of Duty oyunlarının en iyi yönlerinden biride oyundaki takım
dayanışmasının tutarlı ve sağlam olması. Yani bir çatışmaya
girdiğinizde yanınızdaki askerler o vursun biz ilerleyelim diye
beklemiyorlar. Siz bir yere siper alıyorsunuz ve kafanızı çıkartıp bir
bakıyorsunuz yanınızdaki arkadaşlarınız bütün düşmanları temizlemişler.
Bu şekilde bir grup dayanışmasının olması da zaten size gerçek bir
savaştaymışsınız hissini vermeye yetiyor. Tabi bu yardımlaşma örneği
sadece çatışmalarda olmuyor. Mesela bir görevde karşıdan karşıya
atlıyorsunuz, tam düşeceğiniz anda birisi elinize yapışıp sizi yukarı
çekiveriyor. Kısacası oyun yapay zekâ bakımından da bir hayli tatmin
edici. Ne yanınızdaki askerler, nede düşmanlarınız aptal aptal
hareketlerde bulunmuyor.
Son Sözler Modern Warfare 2 fazlasıyla övgüyü hak eden bir yapım. Gerek
grafikleri, gerek seslendirmeleri hepsi çok kaliteli. Şunu diyebilirim
ki, Modern Warfare 2 bugüne kadar gelmiş en iyi savaş oyunu. Her halde
bu tezime birinin karşı çıkıpta, hayır kardeşim bak bu oyun daha
kaliteli diyeceğini sanmam. İnfinity Ward daha iyisini yapana kadar en
iyisi bu. Ama yazımda da bahsettiğim gibi, Amerika’nın kendisini böyle
salt iyilik peşinde koşan, sivillere hiç zarar vermeyen bir ülke olarak
tanıtması biraz saçma olmuş. Birde operasyonlara az adamla katılıp koca
bir orduyu yenmemizde biraz mantıksız geldi bana. Tamam, içlerinde
bizim gibi bir asker var, ama yinede biraz imkansız gibi. Neyse uzun
lafın kısası, eğer bir konsol sahibiyseniz, ya da bilgisayarınız MF2’yi
kaldıracak kadar güçlü bir sisteme sahipse bu oyunu sizlere şiddetle
tavsiye ederim. Unutmayın… Herkes oyun oynar!
