Ercan Güven: Daum Türk olsa ne dermiş!

Yerli-yabancı hoca tartışmasında elimi taşın altına koyup “bizimkilere” arka çıktıkça ne milliyetçiliğim kalıyor (neden ayıpsa) ne futbolun gerçeklerini inkar etmem ne de yabancı düşmanlığım!..

Doğru mu yanlış mı bilemem.

Kimseye düşman olmadığım gibi, çıkarsız bir ilişki olmadan kimsenin sevgisinde de emin olamam.

Bildiğim bir şey varsa, şu teknik direktörlük aleminde, insan sevgisi ve hiçbir halkı/ülkeyi ayırmadan bağrına basma “oyunu”, yemyeşil bir hoşgörü ve hümanizm zemininde oynanıyor!

Dolar hoşgörüsü.

Euro hümanizmi.

Nereden biliyoruz?

Arada sırada “zortluyor” Daum’unki gibi.

Çıkarın parayı, kesin musluğu, dinleyin yabancı teknik direktörleri.

Hatta, parayı verirken bile...

Bakın Daum beyefendiye; derbiden sonra Selçuk Şahin’in neredeyse soyunma odasından attığı gol için “uzaktan şutları çalıştınız mı” sorusuna ne yanıt veriyor:

“Bir Türk antrenör olsam, ‘evet tam bunu istedik” derdim”!..

Gönderme Yılmaz Vural’a... Sanki Yılmaz Vural’ın futbola ilişkin tek ayırt edici özelliği Türk olması. Adı yok mu adı?..

Kafatasçı kim?

Kim ayırıyor Türk ve yabancı teknik direktörleri?

Ve kim aşağılıyor bizimkileri?

Samandıra’da Başkan’ın ayakçısı gibi takılan, parayı alıp boyun eğen, teknik direktörlük gibi kreatif bir işi “emir komuta zinciri” içerisinde yürüten biri.

Zerre kadar sevgi saygı duyan varsa öne çıksın.

Sadece “Başkan’ın adamı” yani...

Bilgisi, tecrübesi kendine; ama teknik direktör duruşu ve etiğine sahip olmak için bir fırın ekmek yemesi gereken bir zat.

Genelleme fecaat:

“Bir Türk antrenör olsam ‘evet tam da bunu istedik’ derdim”!

Fırsatçı, sinekten yağ çıkaran, ar damarı çatlak, hak etmeden sahiplenenlerden bahsediyor ve adresi gösteriyor:

“Türk antrenörler”.

Meali;

Böyle bir üçkağıtçılığa girmek için Türk olmak lazım!

“Yok yok, sözüm Vural’a... Türk hocaların sözcüsü olan Vural”!..

Ne diyor bu ya.....

Daum gibi dostun varsa düşmana ihtiyaç yok. Adamdaki Türk imajı, “meslektaşa saygı” sınırlarını bile hiçe sayıyor.

Bekledim bir ses çıkacak mı diye.

Medyayı boş verin.

Onlara göre, kazanan haklıdır. Galip Fenerbahçe’nin hocasını eleştirip “doğruyu söyleyeceğim ”Don Kişot”luğuyla büyük kitlelerin düşmanlığına talip olmak resmen aptallıktır!

Üstelik “yabancı” Daum... Bir yabancıyı eleştirmek, günümüzün yükselen her türlü değerine aykırıdır. Küreselliğine halel gelir maazallah, liberalliğin zedelenir, Avrupalı olmandan şüphe ederler sonra.

Peki Türk antrenörler? Hakarete uğrayanlar?..

Hiç mi rahatsız olmadılar?

Bırakın kimliğe dayalı aşağılamayı, mesleki eleştirilere bile çok ciddi ve ağır karşılıklar veren hocalarımız, Daum’un çaldığı “toptan yuf borusuna” neden kulaklarını tıkadı?

“Beni ilgilendirmez” mi diyorlar?

Yoksa onlar da mı “hocasıyla papaz olup” Fenerbahçe’nin yıldırımlarını çekmekten korkuyorlar. Yarın öbür gün Fenerbahçe’ye hoca olmayı düşünüyor olmasınlar?

Asla... Bu tırsıklıkla asla olamazlar.

Bizim hocaları ilgilendirmezse bile, bizim hocaların yabancı
meslektaşlarından hiç de aşağı olmadığını savunan biri olarak beni
ilgilendiriyor.

Yazık...

Önce Daum’a... Sonra “Ne biçim konuşuyorsun” demeyen patronlarına... Ve sözün muhatabı bizim hocalara.

Yine bizim kanımız oynadı, yazdık.

Artık, ne milliyetçiliğimiz kalır ne yabancı düşmanlığımız.