Atom Modellerinin Tarihsel Gelişimi Ve Atom Modelleri

1. ATOM MODELLERİNİN TARİHİ GELİŞİMİ
Thomson Atom Modeli :
(1902) üzümlü kek şeklindeki atom modeli;

Thomson atom altı parçacıklar üzerinde çalışma­lar yaparken icat ettiği
katot tüpü yardımıyla 1887 yılında elektronu keşfinden sonra kendi atom
mo­delini ortaya attı. Thomson'a göre Atom dışı tamamen pozitif yüklü
bir küre olup ve negatif yüklü olan elekt­ronlar ise kek içerisindeki
gömülü üzümler gibi bu küre içerisine gömülmüş hâldedir.



Rutherford Atom Modeli:
(1911) güneş sistemine benzeyen atom modeli;

Thomson'm mode­line pek inanmayan Rutherford ün­lü alfa saçılması deneyi
ile kimya tarihine nükleer atom kavramım so­karak yeni çığır aç­mıştır.
İnce altın levhayı radyoaktif atomların yayınladıkları alfa ışınlarıyla
bombardımana tabii tutan Lord Ernest Rutherford gözlemlerine ve
deneyle­rinin sonuçlarına dayanarak, atomun Thomson tarafından hayâl
edilmiş "fon statik topluluk olamayacağına hükmetti. Ve atomun yapısını,
topta ge­zegenlerin Güneş'in etrafında gravitasyon kuvve­tinin
etkisiyle dolandıkları gibi gibi elektronlum da pozitif yüklü bir
çekirdeğin etrafında elektrik­sel çekim kuvvetinin etkisi alanda
dolanmakta ol­duğu dinamik bir model olarak açıkladı.



Bohr Atom Modeli :
(1913) kuvantum teorisinin sahneye çıkışı;

Rutherford atom modeli üzerinde kafa yoran Dani­markalı fizikçi Niels
Bohr, klasik fi­zik gereği çekir­değin etrafında dolanan elektronların
ivmeli hare­ketlerinden dola­yı, enerji kaybederek çekirdeğe düşmeleri
gerektiğini düşündü. Ama hiç de böyle olmamakta ve atom kararlılığını
muhafaza etmektedir. Bohr atomun bu karalılığını;

1. Elektron hareketlerinin ancak belirli yörüngeler
(enerji seviyeleri) üzerinde mümkün olmasıyla,

2. Elektronun, bir yörünge­den bir başkasına geçişini
ise belirli bir miktarda (bir kuvantum miktarında) bir enerji
kazanması­na (ya da kaybetmesine) bağlı olduğuna, ve

3. Bir atomda, elektronların daha da alana
düşme­yecekleri bir en alt enerji düzeyinin var olmasıy­la
açıklamaktadır.