Veri tipi (data type) program içinde kullanılacak değişken, sabit,
fonksiyon isimleri gibi tanımlayıcıların tipini, yani bellekte
ayrılacak bölgenin büyüklüğünü, belirlemek için kullanılır. Bir
programcı, bir programlama dilinde ilk olarak öğrenmesi gereken, o dile
ait veri tipleridir. Çünkü bu, programcının kullanacağı değişkenlerin
ve sabitlerin sınırlarını belirler. C programlama dilinde dört tane
temel veri tipi bulunmaktadır. Bunlar:
char
int
float
double
Fakat bazı özel niteleyiciler vardır ki bunlar yukarıdaki temel tiplerin önüne gelerek onların türevlerini oluşturur. Bunlar:
short
long
unsigned
Bu niteleyiciler sayesinde değişkenin bellekte kaplayacağı alan isteğe
göre değiştirilebilir. Kısa (short), uzun (long), ve normal (int)
tamsayı arasında yalnızca uzunluk farkı vardır. Eğer normal tamsayı 32
bit (4 bayt) ise uzun tamsayı 64 bit (8 bayt) uzunluğunda ve kısa
tamsayı 16 biti (2 bayt) geçmeyecek uzunluktadır. İşaretsiz (unsigned)
ön eki kullanıldığı taktirde, veri tipi ile saklanacak değerin sıfır ve
sıfırdan büyük olması sağlanır. İşaretli ve işaretsiz verilerin
bellekteki uzunlukları aynıdır. Fakat, işaretsiz tipindeki verilerin
üst limiti, işaretlinin iki katıdır.
NOT
Kısa ve uzun tamsayı tutacak tanımlayıcılar için int anahtar kelimesinin yazılmasına gerek yoktur.
short s; /* short int s; anlamında */
long k; /* long int k; anlamında */
Bir C programı içerisinde, veri tiplerinin bellekte kapladığı alan
sizeof operatörü ile öğrenilebilir. İlgi cekici olan, bu alanların
derleyiciye ve işletim sistemine bağlı olarak değişiklik göstermesidir.
Program 2.1'de, sizeof operatörü kullanılarak, veri tiplerinin bellek
uzunlularının nasıl ekrana yazdırılacağı gösterilmiştir. Programın
çıktısı, farklı derleyiciler ve işletim sisteminde denendiğinde bu
durum daha iyi anlaşılır. Lütfen inceleyin.
