Bilgisayarın Tanımı ve Kısa Tarihçesi

Bilgisayar

Bilgisayarın Tanımı ve Kısa Tarihçesi
Bilgisayar (computer), uzun ve çok karmaşık hesapları bile büyük bir
hızla yapabilen, mantıksal (lojik) bağlantılara dayalı karar verip işlem
yürüten makinadır. Kısacası bilgisayar, bilgi işleyen elektronik bir
makinadır.

İnsanoğlu, M.Ö. 3000 yıllarında paralı alışverişin başlaması ile sayma
işlemine ihtiyaç duydu. M.Ö. 2600 yıllarında ise bu işlemlerde
kullanılmak üzere Abaküs adı verilen hesaplayıcılar bulundu.

İngiliz Matematikçisi Charles Babbage 1812 yıllarında fark makinası
üzerinde çalışmaya başladı. 1871 yılında öldüğünde, bu Analitik makinası
istenilen seviyeye gelememişti. Babbage'ın yaptığı hesaplar ve
çizimleri, hesap makinalarının ve bilgisayarların temelini
oluşturduğundan, ona bilgisayarın babası denmiştir.

Bugün bilgisayarlar ikili sayı sistemine göre çalışmaktadır. İkili
sistemi ise 1854 yılında Matematikçi George Boole tarafından
bulunmuştur.

1937 yılında IBM şirketi adına çalışma yapan Hardvard Üniversitesi
hocalarından Howard Aiken ve Browne'un geliştirdiği Mark 1, ilk defa
olarak insan müdahalesi olmaksızın çalışan sayısal otomatik bilgisayar
olma unvanını elde etti. Mark 1 adlı bu makina, delikli kağıt şeritle
çalışan, dört işlemi yapabilen, verilen değerleri karşılaştırabilen,
depoladığı bilgileri kullanabilen bir makinaydı.

1945 yılında tamamen elektron lambalarından oluşan ENIAC adlı
bilgisayarı Pennsylvania Üniversitesi araştırmacıları yaptılar.

1945-59 yılları arasında geliştirilen bilgisayarlar ise transistörlü,
elektronik lambalı bilgisayarlardır. (l.kuşak)

1959-64 yılları arasında geliştirilen bilgisayarlar ise transistörlü
bilgisayarlardır. (2.kuşak)

3.kuşak bilgisayarlar ise 1964-70 yılları arasında entegre devreli
bilgisayarlar olarak yapılmıştır. 90'lı yıllarda ise bilgisayarlar hacim
olarak küçülmüş, hız, bellek ve teknik özellikleri bakımından oldukça
yüksek kapasitelere ıilaşmıştır.

Kişisel Bilgisayarlar (PC)

Bir kişisel bilgisayar (PC) basit olarak veri (data) işleyen bir
makinedir. Tüm diğer makinelar gibi kendisine söylenen işleri yapar.
Bilgisayar deyince masamızın üzerinde duran klavye, ekran ve ekranın
altında bulunan kasa (case) dediğimiz bölümlerden oluşan bir makine
aklımıza gelmektedir. Bu makinalar kişisel bilgisayar (Personel
Computer) olarak adlandırılır. Birçok bilgisayar türü olmasına rağmen
biz bilgisayar deyince Kişisel bilgisayar'ı kastetmekteyiz.

Son 45-50 yıldır insanlığın hizmetinde olan bilgisayar, artık
hayatımızın vazgeçilmez bir parçası olmuştur. Bankalardan kartlarla para
çekebilmemiz, elektronik bilgi-işlemle telefonlarla kaliteli görüşme
yapabilmemiz ve burada sayamadığımız daha bir çok kolaylık hep
bilgisayar sayesinde hayatımıza girmiştir.

İlk bilgisayar askeri uygulamalarda kullanılmak üzere 1940'larda
Pensilvanıya Üniversitesinde üretildi. 18.000, adet elektronik tüp
kullanılarak yapılan ilk elektronik bilgisayar ENIAC 30 ton ağırlığında,
167 m2 büyüklüğündeydi ve 150 KW güç harcıyordu. ENIAC saniyede 5000
toplama işlemi yapabiliyor fakat aşırı ısınma sebebiyle bir kaç dakika
içinde arızalanıyordu.

Zamanla boyutları küçülen bilgisayarın gelişen teknolojiyle beraber
fiyatıda düştü. 1975 yılında üniversite ve büyük şirketler dışında
kullanılabilecek kadar ucuz ilk bilgisayar ALTAIR 8800 satışa sunuldu.
ALTAIR 8800'de ekran yerine oldukça kullanışsız bir panel, klavye yerine
ise bir anahtar grubu bulunuyordu. Kullanışlı olmasa bile ALTAIR,
bilgisayarın herkes tarafından alınabilecek kadar ucuz olabileceğini
göstermesi bakımından önemli bir adımdır.

1977 yılında ilk kez piyasaya çıkan Apple bilgisayarları ise bir evin
garajında iki arkadaş tarafından üretilmiştir. Ekran olarak televizyon
kullanılmasına rağmen Apple'ın bir klavyesi vardı. Artık herkesin sahibi
olabileceği kişisel bilgisayarlar (PC-Personel Computer) dönemi
başlamış oldu

70'lerin sonuna doğru kişisel bilgisayarların, elektronik sanayisinde
yerinin büyük olacağı anlaşılınca, ileride bilgisayar dünyasının mavi
devi olarak anılacak olan IBM, 1981 yılında ilk IBM PC'yi piyasaya
sürdü. Dört yıl içinde bir milyon PC satıldı. 1980'lerinortasında bir
çok firma IBM gibi bilg,isayar üretmeye başladı ancak bu bilgisayarlar
"IBM uyumlu bilgisayar"lardı. IBM kendi ürününe benzer ürünler üreten
firmalarla rekabet etmek zorunda kaldı. Günümüzde bir çok alanda
kullanılan birbirinden farklı bilgisayarlar olmasına rağmen biz
bilgisayar deyince IBM uyumlu PC (Personel Computer)'yi kastetmekteyiz.

Bilgisayarlar kullanım alanlarına göre ikiye ayrılır:

1. Özel amaçlı bilgisayarlar: Hangi amaçla yapıldıysa sadece o alanda
hizmet verebilen bilgisayarlardır. Elektronik müzik aletleri, robotlar,
veya günlük hayatımızdaki elektronik çamaşır makinaları gibi ev
araçlarını özel bilgisayarların kullanım alanlarına örnek gösterebiliriz

2. Genel amaçlı bilgisayarlar: Programlanacak her işi yapabilen
bilgisayarlar. Aşağıda bu gruba giren bilgisayarlar sınıflandırılarak
anlatılmıştır.

a) Kişisel Bilgisayarlar (Personal Computer-PC): Genellikle tek kişi
tarafından kullanılan bilgisayarlardır. Bu yüzden bu bilgisayarlara
kişisel bilgisayar yani PC denir. Mikro bilgisayarlar 1970'li yıllardan
sonra yaygınlaşmış ve bir çok kullanım alanı bulmuştur. Daha öncede
belirtildiği gibi bizim üzerinde çalışacağımız, kullanımını
öğreneceğimiz bilgisayar türü PC'dir. Öğrenilmesi ve kullanımı diğer
bilgisayarlara kıyasla daha kolay olduğundan hemen hemen her yerde
karşılaşabiliriz.

b) Mini Bilgisayarlar (Frame): PC'nin aksine çok kullanıcı bir
bilgisayar türüdür. Uygun bir klavye ve ekranla en fazla 100 kişi aynı
anda kullanabilir. Banka şubelerindeki bilgisayar bu tür bilgisayarlara
iyi bir örnektir.

c) Ana bilgisayar (Main Frame): 100 kullanıcıdan daha fazlasına hizmet
veren bilgisayarlardır. Çok büyük işyerlerinde kullanılır.

d) Süper Bilgisayar: Kullanıcı sayısı çok olmamakla beraber çok yüksek
işlem hızı gerektiren bilimsel çalışmalarda kullanılır. Büyük
üniversiteler veya NASA gibi bilimsel kurumlarda kullanılmaktadır.
Ülkemizde de TUBİTAK bir süper bilgisayar kurulması için çalışmalar
başlatmıştır.

Girdi-İşlem-Çıktı Prensibi

Bir sistem eğer her seferinde aynı şekilde işlem görüyorsa çıkış yalnız
girişe bağlıdır. Bu işlem donanım, yazılım ve çevre birimlerinden oluşan
bütün bir bilgisayar sistemi için çok daha karmaşıktır. Bunun temel
sebebi PC'nin girdi-işlem-çıktı prensibine göre çalışan birçok alt
sistemden oluşuyor olmasıdır.

Bir sistemin çıkışı (örneğin ekran kartının çıkış sinyali) bir diğer
sistemin girişidir (bu durumda monitörün).

Bilgi işleyen her sistemi en azından üç seviyeye ayırmak mümkündür:
Girdi veya veri kabul etme, veri işleme ve sonuncu olarak çıktı olarak
verilmesi. Eğer sistem bunlara ek olarak veriyi tutabiliyorsa veri
saklama denen bir dördüncü bileşen daha bunlara eklenir.

PC'nin içinde takılı veya dışarıdan ona bağlı cihazlar "Girdi ve Çıktı
(I/O-Input/Output)",

"İşlem(Processing)" veya "Saklama (Kaydetme) (Storage)" işlev
gruplarından birine dahildir.

Bilgisayar Birimleri Arası Haberleşme

Bilgisayarda birimler arası haberleşme basit olarak elektriksel
sinyalleşme ile olmaktadır. Bilgisayar birimleri birbirleriyle hepsi
büyüklüğü 5 volt olan sinyallerler haberleşir. Zaman eşit aralıklara
bölünmüştür. Buna birim zaman diyoruz. Örneğin Pentium 100 işlemcide
işlemcinin dışında saniyenin 50 milyonda birine işlemci içinde ise 100
milyonda birine eşittir. Birim zamanda elektrik ya 5 volt yada 0 volt
değerlerini alabilir. Bu durum matematiksel olarak 1 ve 0 durumlarına
karşılık gelmektedir. İşte bu 1 veya 0 olma durumuna BIT denir. Sekiz
tane bite ise BYTE (bayt) denir. Bilgisayar ortamında bir byte bir
karakteri temsil eder. Bir disket 1,44 MB (Megabayt=Milyonbayt)
kapasitesinde olduğuna göre bu demek ki bir diskete 1.440.000 karakter
bilgi kaydedilebilir. Bilgisayarla ilgili bir çok cihazda (disket,
harddisk, ekran kartı ve RAM) bu cihaza ait kapasite özellikleri Byte
cinsinden belirtilmiştir.





Donanım - Yazılım

Bilgisayar ortamı iki ana bileşene ayrılır. Bunlar Donanım (Hardware) ve
Yazılım (Software) dir. Donanım denilince anlaşılması gereken
bilgisayarın fiziki görünümüdür. Bunu açacak olursak bilgisayar kasası
(ve içindekiler: anakart, RAM, ekran kartı vs.), ekran (veya monitör),
klavye, mouse, yazıcı (printer), tarayıcı (scanner), hoparlör-mikrofon
gibi birimler bilgisayar ortamının donanım bileşenini oluştururlar.
Yazılım ise bilgisayarın kullandığı programların genel adıdır. Bu
programlara ise örnek olarak işletim sistemleri, kelime işlemci
programlar, elektronik tablolama programları ve tabi ki oyunları
verebiliriz.

Bir bilgisayarda verimli çalışmanın koşulu uygun donanıma uygun
yazılımdır. Günümüz teknolojisine ait bir bilgisayar ile çalışırken
kullanılan programlar yıllar öncesine ait ise yazılım gelişmelerine ayak
uyduramamışız demektir. Tersine bir durum yani günümüze ait bir yazılım
için mutlaka yeni bir bilgisayar gerekmektedir. Eski bilgisayarımızla
sadece onun üretildiği döneme ait yazılımları verimli kullanabiliriz.
Donanım teknolojisindeki gelişmeler yazılımların daha çok işlevinin
olmasının sağlar, yazılım sektöründeki gelişmeler ise daha iyi bir
donanıma ortam yaratır kısaca hem donanım hem de yazılım sektörü sürekli
birbirlerinin sınırlarını zorlarlar.

Bir PC (Personel Computer - Kişisel Bilgisayar)’nin Görünümü
Bir PC sistemi mönitör, bilgisayar kasası, klavye ve fareden oluşur. Bu
birimler temel bir bilgisayar sisteminde olması gereken parçalardır.
Bunların yanı sıra bu sisteme ek olarak yazıcı, oyun kolu (Joyistic),
hoparlör-mikrofon, kamera, kesintisiz güç kaynağı ve tarayıcı gibi
birimler takılabilir.

Bilgisayar sisteminde Microsoft Windows işletim sistemi çıkmadan önce
standart olarak fare bulunmuyordu. Windows grafik bir kullanıcı
arabirimine sahip olduğundan bu arabirimden sadece fareyle
yararlanılabileceği için farede artık temel birimler arasına
katılmıştır.

Daha önce bilgisayarın girdi-işlem-çıktı prensibiyle çalıştığı
belirtilmişti. Buna göre girdi için gerekli olan giriş ortamı klavye ve
fareden, çıktı için gerekli olan çıkış ortamı ekrandan ve işlem için
gerekli olan ortam ise bilgisayar kasasından oluşmaktadır. Bu arada
saklama (veya kayıt) ortamından da bahsedilmişti ki bu ortamın
bileşenleri de yine bilgisayar kasasında bulunmaktadır.

1-) Monitör:

Monitörler, çoğu zaman ekran olarakta bilinen,ğörüntüleri
oluşturan,içeren ve sunan bir araçtır. Bilğisayarların çoğunda katod
ışınlı monitörlerin görüntü oluşturma mantigi TV ile aynidir. LCD -
Liquid Crystal Display - ve gaz plazma monitörler ise daha hafif ve az
yer kapladiklari icin,çogunlukla taşinabilir sistemlerde kullanilirlar.
Monitör,grafik kartlari ile bilgisayarin temel görüntü sisteminin bir
parcasidir.

2-) Klavye:

Klavye, bilgi girişi yapilan en yaygin girdi aygitidir. Klavyeler
genelde bir daktiloya benzemektedir. Klavyeler cok cesitli olsalarda
birbirlerine benzerler. F ve Q klavye olarak 2’ye ayrilir. Ençok
kullanilan klavye Q klavyedir. Q klavyede türkce karakterler bulunmasina
ragmen ingilizce yazima daha uygundur. F klavye ise türkçe yazim
karakterlerine cok uygun olup daha once daktilo kullanip sonradan
bilgisayara gecenlerin tercihidir.

3-) Mouse (Fare):

Klavyeden sonra, bilgisayarlarda kullanılan en yaygın girdi aygıtıdır.
Bilgisayar programlarinin özellikle windows altında çalışanları mouse
gereksinimi duymaktadır.Burada icon adı verilen resimsel sembollere
kliklenerek iconun ait oldugu program calısmaya başlar. Mouse
muhendislikte ve herturlu grafik tasarim programlarinda oldukca sık
kullanılır.

Yaygın olarak iki tip mouse kullanilir. Mekanik ve optik olarak ikiye
ayrilir. En fazla mekanik mouse kullanılır. Butip mouse da alt tarafta
bir delik bulunur ve bu deligin icersinde yuvarlanan bir top vardır. Bu
top iki adet silindire deger ve bunlari mouse un gittigi yere göre
döndürür. Silindir üzerinde delikli bir daire vardır. Bu daire bir alıcı
bir verici iki adet foto diyot arasında bulunur. Delikler silindirle
beraber hareket ettigi icin yukarı ve asağı yönü belirler mouse un her
hareketini bu sekilde algılar.

Optik mouselar ise , mouse un altına konan “pad” e benzer bir yüzey
üzerinde fare hareket ettirildiğinde, Yüzeyden ışık yansıtılır,bu ışıga
göre fare bulunduğu noktayı anlar ve bu bilgiyi bilgisayara yollayarak
okun hareketini saglar.

Fareler genelde Pc’nin seri portuna takılarak kullanılır.Farelerin seri
porta takılması 3 sekilde olmaktadır. IBM PS’ fareler 6 pin mini-DIN
konnektör, standart Pclerde ise fareler 9 pin ( DB9) ve 25 pin (DB25)
konnektörler kullanmaktadır. Farelerin sisteme tanıtılması için bir
yazılım gerekmektedir. Bu yazılım fare ile birliktedir.

4-) MainBoard (Anakart):

Ana kart, fiberglast tan yapılmış, üzerinde bakır yolların bulunduğu,
genellikle koyu yesil bir levhadır. Ana kart üzerinde, mikro işlemci,
bellek,genişleme yuvaları, BIOS ve diger yardımcı devreler yer
almaktadır. Yardımcı devrelere örnek sistem saatidir.

Ana kart tüm sistemin temelidir. Diger kartlar (I/O kartı,grafik kartı,
vb.) ana kart üzerindeki genişleme yuvalarına takılır. “All in one”
olarak adlandırılan bazı kartlar, kontrol kartı ve grafik kartını da
kendi üzerlerinde taşımaktadır.

Ana kartlar üzerlerindeki veri yollarına görede isim alırlar. Örnegin :
VESA local bus, ISA industry standart Architect ve PCI veri yolu .

5-) Mikro İşlemciler:

Mikro işlemciler kısaca CPU (central Processing Unit / merkezi işlem
birimi) olarak adlandırılır. Bilgisayarın en önemli öğesidir. Bu nedenle
beyine benzetilir. Bilgisayarın yapabileceği tüm komutları verir. Tüm
herşey her birimi yönetir.

Mikro işlemcinin belirli zamanlarda ne yapacağını ise, klavye, mouse
gibi çevre birimleri yoluyla bilgisayar kullanıcısı belirler.
Kullanıcının komutlarını anlayan, yorumlayan ve bu yoruma göre işlem
yaparak kullanıcının isteğini gerçekleştiren mikroişlemcidir.

Günümüzde bir Mikroişlemcinin yaptığı işi, eskiden yüzlerce eleman
(Transistor direnc vb.), büyük bir levhanın üzerinde bir araya gelerek
yaparlardı. Bu durum hem yer hemde işlem hızı bakımından büyük sorunlar
doğurmaktadır. Bilgisayar teknolojisindeki gelişmeler, bir zamnlar büyük
bir levha üzerine yapilan yüzlerce devrenin yaptığı işi tek bir
devrenin (integrated circuit/tümbileşik devre) yapılanmasını
sağlamıştır. Bu devreler yonga olarak adlandırılır. Gelişmis bir mikro
işlemciyi oluşturan yonga, yaklaşık üç milyon yada 6 milyon
transistörden oluşur.

Örnek bir mikroişlemcinin özellikleri:

PENTIUM mikro işlemci:

*Üretim teknolojisi : Son geliştirilen yarı iletkenlerden 0.8 mikronluk
BICMOS ve CMOS silikon teknolojisi ile üretilmiştir.
*Yapısındaki Transistör sayısı : 3.1 milyon
*Saat hızı : 60,66,75,90,100,120,133,150,166,200,233 MHz lerde.
*Veri yolu : 64 bit
*Adres yolu : 32 bit
*Pin Sayısı : 273
*Üstün mimari (super scalar architecture)
-2 kanallı işlem birimleri
-Paralel işlemciler icin tek saat
*8 KB’lik data önbellegi, 8 KB’lik kod ön belleği
*Gelişmiş dizayn (Advanced desing features )
*Çoklu mikroişlemci kullanim alt yapisi (Multi processor support )
*Dahili hata kontrol (Internal Error Dedection )
-İşlem hatalarının check edilmesi
-Kendi kendini test eder (Built-inself test )
-Eşlik bit’i ile hata bulma
*Komut uygulama zamanının değiştirilmesi (Improved Intsruction Execution
Time)
*İşlemlerin izlenmesi

Veri Yolları (DATA BUS):

Pc’de bütün işlemler mikro işlemci tarafından yapılmaktadır. Bu işlemler
için kullanılacak veriler, Mikro işlemciye veri yolu adı verilen
elektronik kanallardan gelmektedir.

Çeşitli, veri yolu standartları:

ISA (Industry Standart Arcitecture/ Endustri Standartı Mimarisi):

Standart 8 bitlik veri yoluna, 8 veri bitini ve ek adres bitlerini
içeren bir yol ilave edilmistir. ISA veriyolunun bu şeklide 8 bit yerine
16 bit iletilebilmesi sağlanmiştir.

EISA (Enhanced Industry Standart Arcitecture / Geliştirilmiş Endustri
Standartı Mimarisidir):

EISA 32 bit gercek veriyoludur. Mikro işlemci ile gerçek 32 bit
alışveriş yapabilmektedir. Artan performas kendini EISAVGA kartlarda
gösterir.

MCA (Micro Channel Arhitecture /Mikro Kanal Mimarisi):

MCA 32 bitlik bir veriyoludur. Buı standart sadece IBM PS/2 lerde
kullanılır. IBM harici hiçbir standarta uygun degildir.

VESA (Video Electronics Standart Association / Video Elektronik
Standartlar Derneği):

VESA tarafından hazırlanan bir veriyolu standartıdır. Bu standart VL Bus
(Vesa Local Bus) adıyla da anılmaktadır. Yerel veri Yolları anakart
üzerinde mikro işlemciye doğrudan bağlıdır. Mikro işlemci ile veriyolu
arasında arabirim elamanı olmaması iletişimi hızlandırır.

PCI (Peripheral Component Interconnect):

VESA ya rakip olarak üretilen bir yerel veriyolu standartıdır. PCI bir
denetleyici ve hızlandırıcıdan oluşmaktadır. Bu hızlandırıcı yardımı ile
tampon bellekteki veriler çevre birime yollanırken aynı anda bellekten
yeni veriler alınır. Mikro işlemciden bağımsız calışmaktadır.

6-)Grafik Kartları:

Ekranda oluşacak görüntü; işlemci ile monitör arasında bir arabirim olan
grafik kartı tarafından toplanır. Bilgisayarin oluşturduğu bilgiler,
grafik kartı tarafından monitöre video sinyali olarak gönderilir.

Dört ana bölümden oluşur :

*Ekran belleği.
*Video denetleyici.
*Video Ram.
*Karakter üreteci.

Grafik kartları çözünürlük, renk ve hızlarına göre ayrılır.

*MDA (Monochrome Display Adapter):

PC’lerin ilk cıktıgında kullanılırdı. 80 karakter alabilen, 25 satır
görüntüleyen, 4KB lık bir video RAM ı vardır. 18.4 KHz yatay, 50 Hz
düşey frekanslardadır. 720x350 piksel çözünürlük.

*CGA (Color Graphics Adapter):

IBM tarafından üretilen ilk renkli karttır. 16 renk göstermektedir.

16 renkte 640x100 piksel, 2 renkte 640x200 piksel çözünürlüğü vardır.
15.7 yatay, 60 Hz düşey frekanslardadır. 64KB video RAM’ı vardır.

*EGA (Enhanced Graphics Adapter):

EGA kartı, CGA dan sonra çıkarılmıştır günümüzde kullanılmıyor.

*VGA (Video Graphics Array):

Kullanılan en yaygın ve en iyi grafik kartıdır. Diğer kartlara oranla en
iyi görüntüyü verir. Diğer kartlardan farklı olarak anolog sinyaller
kullanır. 256 renk görüntüler. Video RAM 256 KB ile 1 MB arasında
degişmektedir.

*SVGA (Super Video Grapichs Array):

VGA kartının geliştirilmişir. 16 renk ile 16 milyon renk arasında renk
kullanır. 512KB ile 64MB arasında değişen video RAM lı olanları vardır.

7-)Bellekler:

*RAM Bellek : Bilgisayarlarda temel hafıza birimi RAM (Random Acces
Memory - Rastgele Erişimli Bellek)’dir. RAM’a okunur-yazılır bellek de
denebilir. Ram’deki bilgilere erişim, disk ya da disketlerdeki bilgilere
erişimden çok daha hızlıdır (ortalama 60, 70 ns). Ancak RAM’lerdeki
bilgiler geçici olarak saklanır. Sistemi kapattığınızda bilgiler yok
olacağından RAM'’eki bilgilerin sabit kayıt ortamına aktarılması
gerekmektedir.

*ROM Bellek: ROM bellek, Read Only Memory, yani sadece okunur bellek
anlamına gelmektedir. Bu bellek türünde bilgiler kalıcı olarak ROM
yongasının içine kopyalanmıştır. Bu nedenle değiştirilmeleri
olanaksızdır. ROM bilgisayarın fabrika çıkış sistem bilgilerini
içermektedir. Ya da bir çevre birimine görevini bildiren işlevlere ve
yazılımlara sahiptir.

8-) BIOS ve BIOS Setup İşlemleri:

Basic Input Output System yani temel giriş çikiş sistemi anlamına
gelmektedir. BIOS bilgisayara bağlı bulunan aygıtlari belirlemek ve ilk
kullanıma hazırlamak için denetler. BIOS’un yaptığı iki işlem INT 11H
(donatı belirleme) ve INT 12H (bellek boyutunu belirleme)dir. Ön
yükleyici içeren ilk disk sektörüne erişmek için ise INT 19H çalıştırır.
Bu program disketteki (disk) bilgileri RAM’e yükler. Bu çoğunlukla DOS
(Disk Operation System)’tur. DOS’un yüklenmesi temel olarak “Comand Com,
IOSYS.SYS, MSDOS.SYS”.

9-)Ön Bellekler:

Ön bellekler, ana hafıza ile mikroişlemci arasında bir tampon görevi
yapan yüksek hızlı (15 ns) hafızalardır. Ön bellekler toplam performans
üzerinde çok etkili önemli bir etkendir. Ön bellekler, sınırlı bir
kapasiteye sahip oldukları icin, bu alanın dolması uzun sürmeyecektir.
Ön belleğe yer açmak için hangi verinin atılacağına karar vermek zordur.

10-)SUPER I/O Kartlar:

Süper I/O kartları, üzerinde 1 paralel, 2 seri, 1 game port, 1 FDD ve
IDE arabirimi bulunduran PC yardımcı kartlarıdır.